مراسم چهله سرکرده انجمن حجتیه
در حالی که بسیاری از منتقدان از نبود آزادی بیان در ایران صحبت میکنند، مراسم ختم برای رهبر انجمن حجتیه این سوال را پیش می‌آورد که آیا واقعاً آزادی بیان در کشور وجود دارد یا خیر؟ طرفداران انجمن حجتیه به راحتی مراسمی برای سرکرده خود در اصفهان برگزار میکنند،
که نشان می‌دهد در ایران فضایی برای ابراز عقاید مختلف وجود دارد.
این اتفاق نشان می‌دهد که حتی گروه‌های با دیدگاه‌های خاص نیز توانسته‌اند بدون مشکل دیدگاه‌های خود را به نمایش بگذارند. پس آیا این آزادی بیان نیست؟
با وجود همه بحث‌ها، برگزاری چنین مراسم‌هایی ممکن است نشان‌دهنده فضای نسبتا آزاد در بیان عقاید باشد.
اولا سرکرده باباته!!
دوما در این ۴۵ سال حتی یک مورد خلاف قانون و شرع از انجمن حجتیه رخ نداده. که اگر حتی یک پرونده قپایی پیدا میشد که مخالفان حجتیه به کمتر از اعدام راضی نمیشدند.
سوما اقای افتخارزاده مورد تایید بسیاری از دولتمردان و جامعه ی روحانیت بوده و هست. شرکت روحانیت معزز و بیوت مراجع در مراسم ایشان موید این مطلب هست.
چهارما در زمینه اعتقادات دینی، آنچه علیه انجمن مطرح میشه توسط مخالفان، نهایتا اختلاف سلیقه در برداشت های اعتقادی هست.
پنجما اگر آزادی بیانی وجود داشت که افراد رو در طول این سالها صرفا به خاطر عضویت در انجمن از دانشگاه و … اخراج نمیکردن. آنهم فقط به خاطر اینکه مثلا نمیگن امام خمینی میگن آقای خمینی!!!!
ششما آقای افتخارزاده به خاطر جایگاه روحانیتش، در میان انجمنی ها و غیر انجمنی ها مورد احترام بودند. لذا بسیاری از امور زندگی خود رو با ایشون مشورت میکردند. چیزی به اسم سرکرده و رییس و این القاب در میان نبوده.
آقای افتخارزاده اگر خلاف قانون نکرده بود چرا پس محاکمه شد و تبعیدش کردند
دوما دوباره شروع کردید فرافکنی های گذشته را پیش کشیدن تو همین سایت چرخی بزنید جواب همگی سوالاتتون هست