دوشنبه, ۱ دی ۱۳۹۳، ۰۲:۳۱ ب.ظ
نفس اماره
به نفس اماره
باید زور گفت
چرا که زبان ادمیزاد حالیش نمی شود!
ما هنوز
لذت نزدیکی به تو را نچشیده ایم
این حال و هوای خوب محرم
لذت دور شدن از خودمان است!
و حسین هر روز به عاشورای دلم می اید
تا نصحیت کند مرا
ولی هوس ها و شهواتم همهمه می کنند
تا صدای او را نشنوم
درست عین کوفیان
انان که پیش از این
"من" خود را قربانی حسین کردند
در عاشورا جان خویش را فدایش کردند.
دلم شده است
تنب کوچک و بزرگ
اصلا خود ابوموسی!
این روزها شیطان ادعای مالکیتشان را دارد!
روی خودم تم دین و بندگی نصب کرده ام
اما سیستم عامل زندگی ام هنوز همان هوی و هوس است